Οι κατασκευαστές εμφυτευμάτων στήθους για αυξητική και διορθωτική μαστοπλαστική παράγουν μοντέλα διαφορετικών σχημάτων, τύπων και μεγεθών. Στο άρθρο θα σας πούμε ποιοι τύποι ενδοπροθέσεων είναι, σε ποιους να προτιμήσετε.
Μορφές εμφυτευμάτων στήθους, συμβουλές για επιλογή
Στη μαστοπλαστική, υπάρχουν δύο κύριες μορφές εμφυτευμάτων στήθους:
- στρογγυλό (ημισφαιρικό) - σε τέτοιες προθέσεις, το υψηλότερο σημείο του θόλου βρίσκεται στο κέντρο.
- ανατομικό (σε σχήμα σταγόνας) - μοιάζει με σταγόνα, όσο το δυνατόν πιο κοντά στο περίγραμμα στον φυσικό μαστικό αδένα.
Είναι αδύνατο να απαντήσετε ξεκάθαρα στο ερώτημα ποια μορφή εμφυτεύματος είναι καλύτερη, αυτό το ζήτημα αποφασίζεται μεμονωμένα.
Ανατομικά εμφυτεύματα
Το σχήμα σε σχήμα σταγόνας θα προσθέσει τον απαραίτητο όγκο στο στήθος και θα διατηρήσει το φυσικό σχήμα. Εγκαθίστανται:
- εάν οι θηλαίες θηλέους βρίσκονται χαμηλά (όχι στο κέντρο του μαστικού αδένα, αλλά πιο κοντά στην υπομαστική πτυχή).
- αδύνατα κορίτσια με ένα μικρό στρώμα υποδόριου λίπους, έτσι ώστε μετά τη διόρθωση το στήθος να φαίνεται φυσικό.
Τα εμφυτεύματα σε σχήμα σταγόνας «βγάζουν» λιγότερο στο κρεβάτι, φαίνονται φυσικά όταν ο μαστικός αδένας «απλώνεται». Μεταξύ των ελλείψεων, μπορεί κανείς να σημειώσει το γεγονός ότι όταν το εμφύτευμα περιστρέφεται στον έγκλειστο θύλακα, το ελάττωμα θα είναι πιο αισθητό από ότι στα ημισφαιρικά εμφυτεύματα.
Στρογγυλά εμφυτεύματα
Τα εμφυτεύματα στρογγυλού σχήματος δίνουν ένα αποτέλεσμα push-up, αυξάνοντας τον όγκο του αδένα στον άνω πόλο. Φαίνονται όμορφα στον χώρο του ντεκολτέ. Οι ημισφαιρικές ενδοπροθέσεις είναι κατάλληλες για κορίτσια με ανεπτυγμένους μύες του μαστού και έντονο υποδόριο λίπος. Οι δικοί τους μαλακοί ιστοί δίνουν ομαλή μετάβαση, χωρίς περίγραμμα. Είναι κατάλληλα για αθλητές, ειδικά για αθλήματα δύναμης.
Όταν τέτοια εμφυτεύματα περιστρέφονται στον ενθυλακωτικό θύλακα, το ελάττωμα θα είναι αόρατο. Εάν επιλέξετε το σωστό προφίλ, όγκο, τότε οι στρογγυλές οδοντοστοιχίες θα φαίνονται αρκετά αρμονικές.
Προφίλ εμφυτευμάτων στήθους, συμβουλές επιλογής
Το προφίλ είναι μια τιμή που χαρακτηρίζει την αναλογία του ύψους της προβολής του εμφυτεύματος προς το πλάτος της βάσης του. Σύμφωνα με αυτό το χαρακτηριστικό, οι ενδοπροθέσεις χωρίζονται σε τέσσερις τύπους:
- Χαμηλό (μίνι) - ένα εμφύτευμα μικρού ύψους με ευρεία βάση. Μετά την αρθροπλαστική, οι μαστοί δεν θα προεξέχουν προς τα εμπρός, επομένως, μια τέτοια προβολή κατά την αισθητική μαστοπλαστική σπάνια επιλέγεται από γυναίκες που επιδιώκουν να αυξήσουν το στήθος τους. Συνήθως εγκαθίστανται όταν απαιτείται διόρθωση για πτώση. Τέτοιες προθέσεις είναι κατάλληλες και για αδύνατους άνδρες που επιδιώκουν να δώσουν ανακούφιση στο στήθος τους, για να το κάνουν να φαίνεται πιο αθλητικό.
- Το Medium (demi) είναι ένα δημοφιλές προφίλ. Επιλέγεται από γυναίκες που αγωνίζονται για φυσικότητα. Προτείνω αυτά τα εμφυτεύματα για κορίτσια με στήθος μεγέθους 1 και 2 ως προσωρινή επιλογή. Μετά από μερικά χρόνια, μπορούν να τα αντικαταστήσουν με ογκώδεις ενδοπροθέσεις.
- Το ψηλό (γεμάτο) είναι η καλύτερη επιλογή για τις γυναίκες που θέλουν να έχουν ψηλό στήθος.
- Extra high (corse) - αναφέρεται στα υψηλότερα μεγέθη. Μετά την τοποθέτηση τέτοιων εμφυτευμάτων, το στήθος γίνεται πολύ μεγάλο, προεξέχοντας όσο το δυνατόν περισσότερο. Τα μειονεκτήματα ενός τέτοιου προφίλ περιλαμβάνουν μια αφύσικη εμφάνιση. Τις περισσότερες φορές, το προφίλ επιλέγεται από γυναίκες που αναζητούν την προσοχή. Ανάμεσά τους τραγουδιστές και ηθοποιοί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, κατά την επαναλαμβανόμενη μαστοπλαστική τοποθετείται ένα εξαιρετικά υψηλό προφίλ.
Η οπτική μεγέθυνση του μαστού μετά την αρθροπλαστική εξαρτάται από το προφίλ.
Ο όγκος των εμφυτευμάτων στήθους, συμβουλές για επιλογή
Κατά την επιλογή του όγκου των ενδοπροθέσεων λαμβάνονται υπόψη διάφορες ανατομικές παράμετροι, όπως το ύψος και το βάρος μιας γυναίκας, το πλάτος και το σχήμα του θώρακα, το αρχικό μέγεθος των μαστικών αδένων και η τάση των ιστών. Ο τελικός όγκος μετά τη διόρθωση είναι το άθροισμα του όγκου του αδενικού ιστού και του εμφυτεύματος, που δίνει αυξητική στήθους στους ασθενείς. Κατά μέσο όρο, πιστεύεται ότι μια αύξηση σε ένα μέγεθος δίνει 100-200 ml του όγκου της ενδοπρόσθεσης, ωστόσο λαμβάνεται υπόψη και το προφίλ του εμφυτεύματος. Σε μηδενικό μέγεθος, για να αποκτήσετε το πρώτο, επιλέξτε όγκο 200 ml και, στη συνέχεια, τα μεγέθη έχουν ως εξής:
- από το μηδέν στο δευτερόλεπτο - 300 ml.
- από το μηδέν στο τρίτο - 400 ml.
- από το πρώτο έως το τρίτο - 300 ml.
- από το πρώτο έως το τέταρτο - 400 ml.
- από το δεύτερο στο τρίτο - 200 ml.
- από το δεύτερο έως το τέταρτο - 300 ml.
Αυτό το σχήμα είναι υπό όρους, για μια γενική κατανόηση του όγκου των ενδοπροθέσεων. Συνήθως, στη σειρά γνωστών κατασκευαστών, η διαφορά μεταξύ διαφορετικών εμφυτευμάτων σε όγκο είναι κατά μέσο όρο 30 ml, γεγονός που καθιστά δυνατή την ακριβέστερη επιλογή ενός μοντέλου. Ωστόσο, ένα ορατό αποτέλεσμα δίνει όγκο 80 - 100 ml. Στην επιλογή των εμφυτευμάτων, δεν εμφανίζεται μόνο ο όγκος, αλλά και άλλα χαρακτηριστικά, για παράδειγμα, το πλάτος της κηλίδας του μαστικού αδένα.
Υλικά κελύφους εμφυτεύματος: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Τα πρώτα εμφυτεύματα για διόρθωση στήθους ήταν κατασκευασμένα από σιλικόνη και είχαν λεία επιφάνεια. Ωστόσο, σύντομα αποκαλύφθηκαν σημαντικές ελλείψεις σε αυτά: μετατοπίζονταν εύκολα στον ενθυλακωτικό θύλακα και συχνά προκαλούσαν συστολή, δηλαδή υπερβολική ανάπτυξη ινώδους ιστού, που παραμόρφωσε την πρόθεση και προκάλεσε ορατό ελάττωμα στον μαστικό αδένα.
Οι τεχνολογίες βελτιώθηκαν, αντικαταστάθηκαν από κοχύλια με υφή. Η επιφάνειά τους είναι τραχιά, επομένως δεν κινούνται, συνδέονται στενά με τους γύρω ιστούς και είναι καλά στερεωμένα. Η υφή στην επιφάνεια επιτυγχάνεται με ανομοιομορφία.
Τα προηγμένα υλικά κελύφους περιλαμβάνουν επίστρωση πολυουρεθάνης. Ένα τέτοιο κέλυφος έχει δύο στρώματα: μια εσωτερική σιλικόνη και μια κορυφή από πολυουρεθάνη. Οι μικροαυλακώσεις στην επιφάνειά του είναι διατεταγμένες ασύμμετρα, έχουν διαφορετικά πλάτη και βάθη. Είναι αυτό το χαρακτηριστικό που εξασφαλίζει αξιόπιστη στερέωση του εμφυτεύματος και δεν προκαλεί συσπάσεις. Το κέλυφος δύο στρώσεων είναι αξιόπιστο, αποτρέπει την εφίδρωση, δηλαδή τη σταδιακή απελευθέρωση του πληρωτικού στο ύφασμα. Τα εμφυτεύματα με μια τέτοια επιφάνεια δεν προκαλούν αποτέλεσμα "washboard".
Ένα εμφύτευμα επικαλυμμένο με πολυουρεθάνη μπορεί να τοποθετηθεί μόνο υποστομαχικά. Η υποπεριτονιακή εγκατάσταση, δηλαδή κάτω από τον αδένα, τέτοιων εμφυτευμάτων είναι προβληματική. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πρόσθεση τοποθετείται μέσω της θηλαίας θηλής με επαρκές μέγεθος της τελευταίας. Αυτό το χαρακτηριστικό του κελύφους μπορεί να αποδοθεί στα μειονεκτήματα. Ένα άλλο μειονέκτημα της επιφάνειας πολυουρεθάνης είναι ότι το στήθος αποκτά κινητικότητα και φυσική εμφάνιση μόλις έξι μήνες μετά την επέμβαση.
Η τελευταία «μόδα» είναι τα εμφυτεύματα με νανουφή, η επιφάνεια των οποίων είναι ματ στην αφή. Ένα χαρακτηριστικό αυτών των εμφυτευμάτων είναι η μέγιστη γειτνίασή τους με τον μαστικό αδένα όσον αφορά την απαλότητα. Ωστόσο, αυτά τα εμφυτεύματα ταξινομούνται ως μη αναπτυσσόμενα και μπορεί να γέρνουν με την πάροδο του χρόνου, επομένως συνιστάται η τοποθέτησή τους σε πιο πυκνούς ιστούς.
Τύποι εμφυτευμάτων ανάλογα με το υλικό πλήρωσης. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα
Σήμερα, χρησιμοποιούνται τέσσερα πληρωτικά, το καθένα έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Αλάτι (αλατόνερο)
Το πληρωτικό που χρησιμοποιείται είναι ένα διάλυμα χλωριούχου νατρίου 9%, γνωστό ως αλατούχο διάλυμα. Αυτή η συγκέντρωση αντιστοιχεί στην περιεκτικότητα σε αλάτι στο αίμα και τη λέμφο, επομένως, ακόμη και αν παραβιαστεί η ακεραιότητα της σύνθεσης, η σύνθεση δεν θα βλάψει τους ιστούς.
Τέτοια πληρωτικά χρησιμοποιούνται στην αναθεωρητική μαστοπλαστική, δηλαδή στην επαναλαμβανόμενη αυξητική στήθους. Οι ενδοπροθέσεις έχουν ενσωματωμένη βαλβίδα μέσω της οποίας γεμίζει η κοιλότητα μετά την τοποθέτηση της πρόθεσης. Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν τη δυνατότητα τοποθέτησης εμφυτεύματος μέσω μιας μικρής τομής.
Ωστόσο, οι προθέσεις με τέτοιο υλικό πλήρωσης είναι λιγότερο αξιόπιστες.
Σιλικόνη
Το συνεκτικό τζελ σιλικόνης χρησιμοποιείται ως πληρωτικό. Ένα τέτοιο πληρωτικό έχει χρησιμοποιηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και είναι καλά μελετημένο. Τέτοιες προθέσεις μπορούν να έχουν διαφορετική πυκνότητα, από την πιο απαλή - απαλή αφή, έως τη μεσαία και υψηλή.
Τα πλεονεκτήματα περιλαμβάνουν την ικανότητά τους να μην εξαπλώνονται όταν το κέλυφος είναι κατεστραμμένο, καθώς και η υψηλή ομοιότητα με τον αδενικό ιστό του μαστού όσον αφορά τις απτικές αισθήσεις.
Στα μειονεκτήματα συγκαταλέγεται η ανάγκη για μεγάλες τομές κατά την επέμβαση. Η βλάβη σε ένα τέτοιο εμφύτευμα είναι δύσκολο να εντοπιστεί, μπορεί να εντοπιστεί μόνο με μαγνητική τομογραφία.
Υδρογέλη (βιοεμφυτεύματα)
Πρόκειται για σύγχρονα πληρωτικά βιοπολυμερών, τα οποία, όταν το κέλυφος καταστραφεί και η γέλη εισέλθει στους περιβάλλοντες ιστούς, αποσυντίθενται σε νερό, διοξείδιο του άνθρακα και γλυκόζη: ουσίες απολύτως ασφαλείς για τον οργανισμό.
Από ελαστικότητα και συνοχή, μοιάζουν με τον μαστικό αδένα, σπάνια προκαλούν συστολή της κάψας.
Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν την έλλειψη πιστοποιητικού FDA που έχει εκδοθεί από την Υπηρεσία Φαρμάκων και Ιατρικών Συσκευών των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι η εμπειρία χρήσης τέτοιων πληρωτικών δεν έχει μελετηθεί επαρκώς και δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος ποιότητας και ασφάλειας κατά την παραγωγή.
Πυριτικό (B-Lite)
Το πληρωτικό αποτελείται από τζελ και πυριτικές μπάλες. Τα πλεονεκτήματα τέτοιων πληρωτικών περιλαμβάνουν το χαμηλό βάρος - είναι κατά ένα τρίτο ελαφρύτερα από τις προθέσεις φυσιολογικού ορού ή σιλικόνης. Αυτό καθιστά δυνατή την εγκατάσταση εμφυτευμάτων χύμα χωρίς να αυξάνεται το φορτίο στη σπονδυλική στήλη και στους μύες της πλάτης. Οι ελαφριές, υπομαστικές προθέσεις μειώνουν τον κίνδυνο πτώσης του μαστού.
Μεταξύ των ελλείψεων, μπορεί κανείς να σημειώσει τη μικρή μελέτη τους, καθώς τέτοια πληρωτικά έχουν εμφανιστεί πρόσφατα και δεν έχουν περάσει μακροχρόνιες κλινικές δοκιμές. Δεν υπάρχουν στοιχεία για το πώς θα εκδηλωθούν σε δεκαπέντε χρόνια μετά τη διόρθωση.
Κατασκευαστές εμφυτευμάτων
Οι ενδοπροθέσεις μαστού παράγονται από πολλές ξένες εταιρείες και εταιρείες που αναπτύσσουν καινοτόμες τεχνολογίες, βελτιώνουν τα εμφυτεύματα, έχοντας δικά τους εργαστήρια.
συμπέρασμα
Η επιλογή του εμφυτεύματος είναι ένα σημαντικό σημείο πριν από την επέμβαση. Πρέπει να εμπιστευτείτε τον πλαστικό χειρουργό σας για την επιλογή ενός εμφυτεύματος. χειρουργός. Ξέρει πώς θα είναι το στήθος σας μετά τη διόρθωση με τη μία ή την άλλη πρόσθεση. Ο γιατρός καθοδηγείται από την αισθητική, τα ατομικά ανατομικά χαρακτηριστικά του ασθενούς και την εμπειρία και πρακτική του.