Αυξητική στήθους

Αυξητική στήθους - με τη βοήθεια χειρουργικής επέμβασης, μπορείτε να αλλάξετε όχι μόνο το μέγεθος, αλλά και το σχήμα του μαστικού αδένα, καθώς και να εξαλείψετε την ασυμμετρία. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν πιο αποτελεσματικά με τη βοήθεια εμφυτευμάτων. Η επιλογή τους γίνεται πάντα μεμονωμένα, κατόπιν συνεννόησης με πλαστικό χειρουργό. Στο ίδιο στάδιο, ο ειδικός θα σας πει πώς θα προχωρήσει η επέμβαση και πώς να συμπεριφέρεστε στην μετεγχειρητική περίοδο για να αποφύγετε την ανάπτυξη επιπλοκών.

Ενδείξεις

Η αυξητική στήθους (μεγέθυνση μαστοπλαστικής) είναι μια αισθητική επέμβαση, επομένως γίνεται αποκλειστικά κατόπιν αιτήματος της γυναίκας και δεν υπάρχουν ιατρικές ενδείξεις. Κατά κανόνα, η δυσαρέσκεια προκαλείται από το μέγεθος του στήθους. Η επιθυμία να αποκτήσετε πιο καμπύλες φιγούρες απέχει πολύ από το να είναι η μόνη ένδειξη για χειρουργική επέμβαση. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για την εξάλειψη σοβαρών καλλυντικών ελαττωμάτων, τα οποία προκαλούν επίσης ψυχολογική δυσφορία. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Συγγενής υπανάπτυξη των μαστικών αδένων (υπομαστία).
• Απουσία ενός ή και των δύο μαστικών αδένων μετά από μαστεκτομή.
• Έντονη ασυμμετρία.
• Απώλεια σφριγηλότητας και όγκου των μαστών μετά από γρήγορη απώλεια βάρους ή τοκετό.

Η επέμβαση αυξητικής στήθους μπορεί επίσης να συνδυαστεί με ανόρθωση στήθους (μαστοπηξία). Σε αυτή την περίπτωση, μπορείτε να λύσετε πολύπλοκα προβλήματα και να αλλάξετε ριζικά την εμφάνιση των μαστικών αδένων.

Αντενδείξεις

Όπως κάθε άλλη χειρουργική επέμβαση, η αυξητική μαστοπλαστική έχει μια σειρά από αντενδείξεις. Η λειτουργία δεν εκτελείται εάν:

• Οξείες μολυσματικές ασθένειες.
• Σοβαρή παθολογία των εσωτερικών οργάνων.
• Διαταραχές πήξης του αίματος.
• Σακχαρώδης διαβήτης.
• καταστάσεις ανοσοανεπάρκειας κ. λπ.

Στο στάδιο της προετοιμασίας για χειρουργική επέμβαση, κάθε ασθενής υποβάλλεται σε μια σειρά τυπικών εξετάσεων, σύμφωνα με τις οποίες ο γιατρός μπορεί να κρίνει την κατάσταση της υγείας και να εκτιμήσει τους πιθανούς κινδύνους. Επομένως, κατά τον εντοπισμό τυχόν αποκλίσεων από τον κανόνα, η απόφαση λαμβάνεται πάντα μεμονωμένα.

Πόσο διαρκεί η επέμβαση;

Η επέμβαση αυξητικής στήθους γίνεται με γενική αναισθησία και διαρκεί από 40 λεπτά έως 2 ώρες, ανάλογα με την επιλεγμένη τεχνική.

Τύποι λειτουργιών

Οι κύριες διαφορές στην τεχνική της αυξητικής μαστοπλαστικής είναι ο τύπος πρόσβασης μέσω της οποίας τοποθετούνται τα εμφυτεύματα στήθους. Υπάρχουν 3 τρόποι:

1. Υπομαστικό. Η τομή γίνεται στη φυσική πτυχή κάτω από το στήθος. Αυτή η προσέγγιση έχει μια σειρά από πλεονεκτήματα, καθώς είναι αρκετά βολική για τον χειρουργό. Πρώτον, υπάρχει μεγάλη ποικιλία για να διαλέξετε όταν επιλέγετε εμφυτεύματα. Δεύτερον, ελαχιστοποιείται ο κίνδυνος βλάβης στον ιστό του μαστού. Τρίτον, με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να εγκαταστήσετε ένα εμφύτευμα κάτω από τον θωρακικό μυ, το οποίο θα προσφέρει το καλύτερο αποτέλεσμα. Ωστόσο, υπάρχει επίσης ένα μειονέκτημα - η παρουσία μιας αξιοσημείωτης ουλής.
2. Περιαρεολικός. Σε αυτή την περίπτωση, γίνεται μια μικρή τομή κατά μήκος της γραμμής που χωρίζει την θηλή και το δέρμα του μαστού. Αυτή η επιλογή για την εγκατάσταση ενός εμφυτεύματος είναι πιο αισθητική και σας επιτρέπει να κάνετε ταυτόχρονα χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της θηλής και της θηλής, καθώς και να κάνετε μια μικρή ανύψωση. Επιπλέον, δεν είναι πάντα δυνατή η εγκατάσταση μεγάλων εμφυτευμάτων στήθους με αυτόν τον τρόπο.
3. Διαξονική (μασχαλιαία). Γίνεται μια μικρή τομή στην περιοχή της μασχάλης μέσω της οποίας τοποθετείται το εμφύτευμα με τη χρήση ειδικών οργάνων. Παράλληλα, δεν υπάρχουν ουλές στην περιοχή του μαστού. Τα μειονεκτήματα περιλαμβάνουν σχετικά υψηλό τραύμα και περιορισμένη επιλογή εμφυτευμάτων.

Έτσι, η επιλογή της προσέγγισης θα εξαρτηθεί από το αποτέλεσμα που θέλει να αποκτήσει η γυναίκα, από την κλινική κατάσταση, καθώς και από τις δεξιότητες του χειρουργού.

Μέθοδοι εγκατάστασης εμφυτευμάτων

Υπάρχουν επίσης διάφορες μέθοδοι για την εγκατάσταση ενός εμφυτεύματος, καθώς και τύποι πρόσβασης. Και καθένα από αυτά έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το απλούστερο από τεχνικής άποψης είναι η τοποθέτηση του εμφυτεύματος κάτω από τον ιστό του μαστού (υποαδενική θέση). Σε αυτή την περίπτωση, η πρόθεση βρίσκεται στον μείζονα θωρακικό μυ. Η διάρκεια μιας τέτοιας επέμβασης θα είναι μικρότερη και η περίοδος ανάρρωσης θα είναι λίγο πιο γρήγορη. Θα μειωθεί επίσης ο κίνδυνος πιθανών επιπλοκών. Ωστόσο, με μια υποαδενική θέση, οι άκρες του εμφυτεύματος μπορεί να προεξέχουν πέρα από το στήθος και θα είναι οπτικά αισθητές. Επιπλέον, υπό την επίδραση της βαρύτητας, η πρόθεση μπορεί να πέσει κάτω με την πάροδο του χρόνου και να «τραβήξει» το στήθος μαζί της.

Η δεύτερη επιλογή είναι η εγκατάσταση ενός εμφυτεύματος κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να επιτύχετε το πιο φυσικό σχήμα μπούστου. Η ίδια η επέμβαση είναι λίγο πιο τραυματική, επομένως, η περίοδος ανάρρωσης διαρκεί λίγο περισσότερο. Ταυτόχρονα, η τοποθέτηση εμφυτεύματος κάτω από τον μείζονα θωρακικό μυ δεν συνιστάται για τις γυναίκες που ασχολούνται επαγγελματικά με βαριά αθλήματα. Λόγω της ισχυρής μυϊκής συστολής, η πρόθεση μπορεί να παραμορφωθεί, κάτι που θα επηρεάσει τελικά το αποτέλεσμα.

Τύποι εμφυτευμάτων

Εκτός από τον κατασκευαστή, τα εμφυτεύματα διαφέρουν ως προς τον τύπο της επιφάνειας, το σχήμα, το μέγεθος και τον τύπο του πληρωτικού.

• Η επιφάνεια του εμφυτεύματος μπορεί να είναι λεία ή τραχιά (με υφή). Οι λείες οδοντοστοιχίες είναι πιο μαλακές και αλλάζουν ευκολότερα τη θέση τους μετά την εγκατάσταση. Τα εμφυτεύματα με υφή παρέχουν καλύτερη υποστήριξη και βοηθούν στη μείωση του κινδύνου ανάπτυξης καψικής συστολής.
• Υπάρχουν στρογγυλά και σε σχήμα δάκρυ εμφυτεύματα με βάση το σχήμα τους. Τα πρώτα φαίνονται λιγότερο φυσικά. Από ανατομική άποψη, το σχήμα σταγόνας είναι σωστό και φυσικό, γι' αυτό ονομάζονται και ανατομικά εμφυτεύματα. Δεδομένου ότι το στήθος κάθε γυναίκας έχει ένα συγκεκριμένο σχήμα και οι επιθυμίες του καθενός είναι διαφορετικές, η επιλογή του σχήματος γίνεται πάντα μεμονωμένα.
• Το πληρωτικό μπορεί να είναι αλατούχο διάλυμα, σιλικόνη ή υδρογέλη. Τα εμφυτεύματα φυσιολογικού ορού (γεμισμένα με αλατούχο διάλυμα) ήταν τα πρώτα που χρησιμοποιήθηκαν και πλέον χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια, καθώς έχουν εμφανή μειονεκτήματα. Η σιλικόνη και η υδρογέλη είναι πιο σύγχρονα πληρωτικά. Με τη βοήθειά τους, είναι δυνατή η παραγωγή προθέσεων διαφορετικών βαθμών ελαστικότητας που σχεδόν ποτέ δεν οδηγούν στην ανάπτυξη αλλεργικών αντιδράσεων και εάν το κέλυφος ενός εμφυτεύματος σιλικόνης έχει καταστραφεί, το περιεχόμενο δεν "διαρρέει".
• Το μέγεθος του εμφυτεύματος εξαρτάται από τον όγκο του πληρωτικού. Για να μεγεθύνετε το στήθος σας κατά ένα μέγεθος, χρειάζεστε ένα εμφύτευμα με όγκο περίπου 150 ml, κατά δύο μεγέθη - 300 ml, κατά τρία μεγέθη - 450 ml, και ούτω καθεξής. Στην περίπτωση αυτή λαμβάνονται υπόψη οι αρχικοί δείκτες. Αν μια γυναίκα με μέγεθος 1 θέλει στήθος νούμερο 3, τότε χρειάζεται ένα εμφύτευμα περίπου 300 ml. Το μέγεθος ισχύει και για το πλάτος της βάσης του εμφυτεύματος.

Όταν επιλέγετε εμφυτεύματα για αυξητική στήθους, δεν πρέπει να τσιγκουνευτείτε. Σήμερα, όλοι οι γνωστοί κατασκευαστές παρέχουν εγγύηση εφ' όρου ζωής στα προϊόντα τους.

Προετοιμασία για χειρουργική επέμβαση

Το προπαρασκευαστικό στάδιο ξεκινά με μια εξέταση. Μια γυναίκα πρέπει να υποβληθεί σε μια σειρά τυπικών εξετάσεων - γενική εξέταση αίματος και ούρων, εξέταση πήξης, εξετάσεις για HIV, ηπατίτιδα, σύφιλη, ομάδα αίματος και παράγοντα Rh, κ. λπ. Η ενόργανη διάγνωση περιλαμβάνει υπερηχογράφημα των μαστικών αδένων, ΗΚΓ και ακτινογραφία . Εάν υποδεικνύεται, το σχέδιο εξέτασης μπορεί να επεκταθεί.

Εάν σε αυτό το στάδιο εντοπιστούν αποκλίσεις στην κατάσταση της υγείας, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει θεραπεία και στη συνέχεια, μετά από εξέταση παρακολούθησης, να εξετάσει ξανά τη δυνατότητα πλαστικής χειρουργικής. Εάν δεν υπάρχουν τέτοιες παραβιάσεις, τότε ορίζεται ημερομηνία για την επέμβαση και συντάσσεται κατάλογος συστάσεων που θα πρέπει να ακολουθηθούν μέχρι την επόμενη επίσκεψη στην κλινική. Αυτές οι συστάσεις περιλαμβάνουν:

• Αποφύγετε τη λήψη φαρμάκων που επηρεάζουν την πήξη του αίματος.
• Άρνηση λήψης από του στόματος αντισυλληπτικών.
• Επιμείνετε σε μια ισορροπημένη διατροφή.
• Ελαχιστοποιήστε την έκθεση στο άμεσο ηλιακό φως στην περιοχή του στήθους.
• Λίγες μέρες πριν την επέμβαση, αποφύγετε το αλκοόλ και το κάπνισμα.

Ακριβώς την ημέρα της επέμβασης, η προετοιμασία θα συνίσταται στην εφαρμογή ειδικών σημάνσεων στους μαστικούς αδένες.

Επιπλοκές

Επιπλοκές μπορεί να αναπτυχθούν τόσο τις πρώτες ημέρες ή εβδομάδες μετά την επέμβαση, όσο και αρκετούς μήνες μετά την πραγματοποίησή της. Με βάση αυτό, χωρίζονται σε δύο ομάδες: πρώιμες και όψιμες. Οι πρώιμες επιπλοκές περιλαμβάνουν:

• Το αιμάτωμα είναι μια συσσώρευση αίματος στον θύλακα του εμφυτεύματος.
• Το Seroma είναι μια συσσώρευση εκκρίσεων του τραύματος στον θύλακα του εμφυτεύματος.
• Μολυσματικές διεργασίες.

Τέτοιες επιπλοκές γίνονται αισθητές αρκετά γρήγορα. Με την ανάπτυξη αιματώματος και ορώματος, η γυναίκα βιώνει έντονο πόνο, μπορεί να γίνει αισθητό σφίξιμο στο στήθος, ερυθρότητα του δέρματος και τοπική αύξηση της θερμοκρασίας είναι πιθανή. Οι μολυσματικές επιπλοκές εκδηλώνονται με υψηλή θερμοκρασία σώματος, αδυναμία και κόπωση. Τέτοιες καταστάσεις απαιτούν επείγουσα ιατρική φροντίδα.

Οι μακροπρόθεσμες ή όψιμες συνέπειες περιλαμβάνουν απώλεια της αίσθησης στους μαστούς ή τις θηλές, μετατόπιση της ενδοπρόσθεσης και σχηματισμό ουλής. Δεν αναπτύσσονται πάντα λόγω υπαιτιότητας του γιατρού. Για παράδειγμα, εάν ένας ασθενής παραμελήσει τις συστάσεις κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης σχετικά με τη χρήση ρούχων συμπίεσης, τότε ο κίνδυνος μετατόπισης του εμφυτεύματος θα είναι πολύ υψηλός.

Μια άλλη αρκετά σοβαρή επιπλοκή είναι η κάψα. Σε αυτή την περίπτωση, γύρω από το εμφύτευμα σχηματίζεται μια πυκνή κάψουλα συνδετικού ιστού, η οποία το συμπιέζει, λόγω της οποίας αλλάζει η όψη των μαστικών αδένων. Αυτή η επιπλοκή μπορεί να εξαλειφθεί μόνο με επαναλαμβανόμενη χειρουργική επέμβαση, η οποία περιλαμβάνει την αντικατάσταση της ενδοπρόσθεσης. Στην αρχή της μεθόδου, ο κίνδυνος ανάπτυξης καψικής συστολής ήταν αρκετά υψηλός, αλλά τα σύγχρονα μοντέλα εμφυτευμάτων και οι τεχνολογίες για την τοποθέτησή τους κατέστησαν δυνατή τη μείωση αυτού του κινδύνου στο ελάχιστο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι φαινόμενα όπως ο μέτριος πόνος, το οίδημα των ιστών και η προσωρινή απώλεια ευαισθησίας δεν πρέπει να ταξινομούνται ως επιπλοκές. Αυτές οι καταστάσεις είναι μια φυσιολογική αντίδραση στη χειρουργική επέμβαση και είναι παρούσες σε όλους τους ασθενείς σε διαφορετικό βαθμό. Συνήθως υποχωρούν από μόνα τους μέσα σε 10-20 ημέρες και δεν χρειάζονται καμία παρέμβαση.

Αναμόρφωση

Η περίοδος αποκατάστασης ξεκινά αμέσως μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης. Ενώ βρίσκεται ακόμη στο χειρουργείο, ο ασθενής φοριέται με συμπιεστικά ρούχα, τα οποία θα πρέπει να φορεθούν τακτικά για αρκετές εβδομάδες. Μετά από αυτό, η γυναίκα παραμένει στο νοσοκομείο για μία ημέρα υπό την επίβλεψη ιατρικού προσωπικού. Αυτή τη στιγμή, η πληγή και η παροχέτευση φροντίζονται και συνταγογραφείται η απαραίτητη προληπτική θεραπεία. Για παράδειγμα, τις πρώτες ημέρες μετά την επέμβαση, μπορεί να εμφανίσετε μέτριο πόνο στην περιοχή του θώρακα. Προκειμένου να εξαλειφθούν αυτές οι δυσάρεστες αισθήσεις, ο χειρουργός συνταγογραφεί παυσίπονα.

Πριν φύγει από την κλινική, ο χειρουργός συντάσσει έναν κατάλογο συστάσεων που πρέπει να ακολουθούνται επακριβώς. Η διαδικασία επούλωσης και ο κίνδυνος επιπλοκών θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από αυτό. Οι πιο σημαντικές συστάσεις είναι:

• Τα ρούχα συμπίεσης πρέπει να φοριούνται συνεχώς για 4-6 εβδομάδες.
• Δεν επιτρέπεται να κάνετε ντους για 5 ημέρες.
• Τον πρώτο μήνα θα πρέπει να κοιμάστε μόνο ανάσκελα.
• Για 20-30 ημέρες, είναι απαραίτητο να αποφύγετε οποιαδήποτε φυσική δραστηριότητα, να αποφύγετε τις ξαφνικές στροφές του σώματος και να προστατέψετε το στήθος από τραυματισμούς.
• Η μέτρια σωματική δραστηριότητα επιτρέπεται μόνο 2-3 μήνες μετά την επέμβαση.

Το προκαταρκτικό αποτέλεσμα μπορεί να εκτιμηθεί αμέσως μετά την επέμβαση, αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι λόγω του πρηξίματος οι μαστοί θα είναι μεγαλύτεροι. Γενικά, η διαδικασία ανάρρωσης διαρκεί περίπου 3 μήνες και οι μαστοί αποκτούν την τελική τους εμφάνιση σε περίπου έξι μήνες. Στο μέλλον, δεν θα υπάρχουν περιορισμοί σχετικά με τα εμφυτεύματα. Μια γυναίκα μπορεί να πετάξει με αεροπλάνο, να κολυμπήσει, να ασκήσει μέτρια σωματική δραστηριότητα, να γεννήσει παιδιά και να τα θηλάσει.